Ramazan Bayramı Deyince Aklımıza Gelenler

Ramazan Bayramı için sayılı günler kala şeker tadında bir bayram telaşı başladı. Kimileri için her şeyden uzaklaşıp büyük bir kargaşa ve kalabalık içerisinde tatil anlamına gelse de, bayram havasının yaşandığı evler de var elbet. Osmanlı’dan bugüne değişmeyen tek şey hala bayramların asıl sevincini yaşayanların çocuklar olduğudur. Biraz hüzün, biraz sevinç, en çok da paylaşmak ve sevginin bir arada olabilmenin tadına varabilmektir bayram aslında.

Ramazan Bayramı ile ilgili yazdığımız Ramazan Bayramı Gelenekleri yazımızı da okuyabilirsiniz.

• Çocuklar için şeker, kıyafet, ayakkabı, lunapark ve bayram harçlığı,
• Aile büyükleri için herkesi bir arada görmenin heyecanı, ütülenen bayram mendillerinin arasında torunlara hazırlanan bayram harçlıkları
• Kimileri için sarma, baklava, börek
• Kimileri için ailece bir arada olmak, biraz hüzün biraz sevinç yitip gidenleri anmak, var olanlarla mutlu olmak.
• Uzakta olanlar için kartpostal
• Kimileri için bir acı kahvede özlenen dostlarla bir araya gelmek…

Saymakla bitmez nice güzelliklerle doludur bayramlar. 30 günlük Ramazan Maneviyatının ardından Ramazanı tamamlamanın huzuru içerisinde, aynı birlik duyguları ile kutlanan bu anlamlı 3 güne az zaman kala Osmanlı’dan bugüne Ramazan Bayramı nedir? Nasıl Kutlanır?

Ramazan Bayramında Osmanlı Gelenekleri

Ramazan’ın maneviyatı ve birlik içinde yaşanması için pek çok gelenek haline getirilen uygulamalar, Bayramlar için de aynı özenle yapılırdı. Osmanlı’da Ramazan Bayramı hazırlıkları 10-15 gün öncesinden başlardı.

Ramazan’ın gelişinde olduğu gibi, bayramın gelişi de Mahya ışıklarıyla donatılan cami minarelerinde hayat bulurdu. Arefe günü başlayan top atışları, bayramın son gününe kadar devam ederdi.

Ramazan boyunca sahur vakti insanları gülümseten davulcular, son kez bayram coşkusu için manileriyle neşe katar, bayram günü artık görevi mehter takımına bırakırlardı.

Yine birlik ve beraberliğin temel alındığı bayram törenlerinde padişah, saray erkanı ve halk bayram namazında bir arada olur, farklı yerlere kurulan panayırlarda, halk hep birlikte bayram eğlencelerine katılır Ramazan Bayramı coşkusu bir arada yaşanırdı.

Sokaklarda kurulan yemek sofraları ile herkes doyardı. Tabii saray mutfağının baklavası sofralardan eksik olmazdı.

Evlere gelen misafirlere önce şeker ikram edilir, ardından Türk Kahvesi lokum eşliğinde sunulurdu. Bugünün klasikleşen Türk Kahvesi yine Osmanlı döneminden yadigardır.

Ramazan Bayramı ve Osmanlı’nın Arefe Çiçekleri

Ramazan Bayramı için çocuklara ayrı bir önem verilir, her çocuğun bayramlık kıyafeti olması mutlaka sağlanırdı. Varlıklı aileler kendi çocuklarının yanı sıra durumu olmayan çocuklar için de kıyafet alırlardı.

Osmanlı döneminde Arefe Çiçekleri denilen çocuklar bayramın müjdecisiydi. Yepyeni kıyafetlerini arefe günü giyen çocuklar, sokaklarda bayram coşkusunu ilk yaşayan ve yaşatanlardı.

Ramazan Bayramına Neden Şeker Bayramı da Denilir?

Aslında biraz tarihimize bakınca bunun sebebini anlamak çok da zor değil. Akide şekerinin Osmanlı Saray Mutfağı’nda keşfedilen bir şeker olduğunu biliyor muydunuz? Osmanlı’dan gelen ve sadece bize has bir şeker olan Akide’nin anlamı Arapça Akit kelimesinden gelen bağlılık demektir. Yeniçerinin Padişaha bağlılığını sembolize eden Akide şekeri, zamanla bayramların kahve yanında gözdesi olmuş, çocuklar için de paradan ziyade şeker ikramı o dönemden bu döneme taşınmış bir gelenek haline gelmiş.

Bugün o zamanların ruhunu bir parça da olsa hissedebilmek için İstanbul’a yolu düşenler Şekerci Cafer Erol’u ziyaret edip, Osmanlı’dan günümüze miras aldıkları şekerin bin bir farklı lezzetini keşfedebilirler.